11-16 เมษายน 2553
เส้นทาง~ กรุงเทพ-หนองคาย-เวียงจันทร์-วังเวียง-หลวงพระบาง
หลังจากเดินทางผ่านเวียงจันทร์ วังเวียง ด้วยรถบัสลาวไต่ตามยอดเขาที่สูงขึ้นเรื่อย ๆ
ด้วยความโค้งไปมาของเส้นทาง ถ้าร่างกาย และใจไม่แข็งพอ อาจแย่ได้เหมือนกัน
ประกอบกับความโชคร้ายก็บังเกิด รถบัสเกิดแอร์เสียขึ้นมา ลองคิดดูเถิด...นั่งรถแอร์เปิดหน้าต่างกลางฤดูร้อน
ฟังเพลงลาวที่คนขับรถเปิดซ้ำไปซ้ำมา จนแทบจะร้องตามได้ อืมมม...เกินบรรยายจริง ๆ
แต่ความสวยงามของภูมิประเทศ ต้นไม้ ภูเขา หมู่บ้านเล็ก ๆ ริมหน้าผา ก็ช่วยให้เพลินใจได้ไม่น้อย...
พระอาทิตย์ยามเช้า ทิวทัศน์ข้างทางระหว่างเดินทางจากวังเวียงไปหลวงพระบาง
 |
| อีกไม่ไกล...หลวงพระบาง |
 |
น้ำตกตาดกวางซี นอกจากนักท่องเที่ยวนานาชาติ ชาวลาวเองก็นิยมมาคลายร้อนเช่นกัน
|
 |
ตักบาตรข้าวเหนียวยามเช้า พระสงฆ์ค่อย ๆ เดินอย่างสำรวมเป็นทิวแถว
นิยมเหลือข้าวหนียวก้นกระติบนิดหนึ่ง นำไปแปะไว้ริมกำแพงวัด หรือข้างทางเดิน ไว้ให้นกกามากินเป็นอาหาร
|
 |
ภาพน่าประทับใจ เณรน้อยและคุณยาย...
|
 |
ตักบาตรเสร็จแล้วก็ไปเดินตลาดเช้ากัน กระทงดอกไม้เล็ก ๆ สำหรับบูชาพระ และไหว้พระธาตุ
|
 |
ดอกไม้สวย ๆ ในกระจาด แบบนี้ก็มีมาก
|
 |
| ผักสด ๆ เต็มไปหมด |
 |
พระธาตุหมากโม วัดวิชุนราช พระธาตุเจดีย์รูปทรงแปลกตาคล้ายกับผลแตงโมคว่ำ
|
 |
วัดเชียงทอง อยู่ใกล้บริเวณที่แม่น้ำคานและแม่น้ำโขงมาบรรจบกัน ในบรรดาวัดทั้งหมดชอบวัดนี้มากที่สุด ด้วยสถาปัตยกรรมของวัดที่สวยงามแปลกตา และทำเลที่ยอดเยี่ยม ระหว่างเดินชม มีสาวยุโรปยื่นกล้องให้ ฉันกดให้ไปแชะหนึ่ง เธอกล่าว "ขอบใจหลาย" ฉันคงหน้าตาละม้ายสาวลาวกระมัง
แต่ก็ฉันตอบเธอเป็นยิ้มแบบหญิงไทยกลับไป
|
 |
พระธาตุพูสี ตั้งอยู่บนยอดเขาพูสี ซึ่งสูงประมาณ 150 เมตร ข้างทางเดินขึ้นไปนมัสการพระธาตุ
เป็นทางเดินร่มรื่น เต็มไปด้วยต้นลั่นทม มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ลอยมาตลอดทาง
|
 |
กระทงดอกไม้เล็ก ๆ ที่นำมาสักการะพระธาตุ
|
 |
ปิดท้ายทริป ด้วยตลาดกลางคืนของหลวงพระบาง มีสินค้าพื้นเมืองวางขายเรียงรายสองข้างทาง
เดินจนเหนื่อยก็ยังไม่หมด
|
เมืองมรดกโลก หลวงพระบาง เมืองเล็ก ๆ ผู้คนน่ารัก
ขณะเดินอยู่ในหลวงพระบาง เหมือนเวลาจะเดินช้าลง....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น