ปลายทาง...หลวงพระบาง

11-16 เมษายน 2553

เส้นทาง~ กรุงเทพ-หนองคาย-เวียงจันทน์-วังเวียง-หลวงพระบาง


ปลายมีนา อากาศกำลังร้อนกำลังได้ที่ จนไม่มีใจจะทำอะไร กระทั่งได้ยินคำถาม "ไปหลวงพระบางกันไหม" 
คำตอบเหมือนคำชวนกลับ "ไปกันเถอะ"  แล้วเรี่ยวแรงก็กลับมาอีกครั้ง
ขณะทำงานไป ในใจก็คิดถึงแต่หลวงพระบาง...


งานนี้ใช้งบน้อยแต่ใช้ความอดทนสูงมาก เพราะต้องเดินทางไกลหลายชั่วโมง ค่อย ๆ ไป ก็แล้วกัน
ตัดสินใจซื้อทัวร์ราคาไม่แพง เดินทางโดยรถบัสในคืนวันอาทิตย์จากกรุงเทพไปเช้าที่หนองคาย
เปลี่ยนรถบัสไทยที่ด่านหนองคายเป็นรถบัสลาว แล้วเดินทางเข้าเวียงจันทน์
ไปค่ำที่วังเวียง ค้างที่วังเวียงหนึ่งคืน เช้าตรู่ออกเดินทางต่อไปหลวงพระบาง
ค้างที่หลวงพระบางสองคืน และเดินทางกลับ โปรแกรมคร่าว ๆ เป็นเช่นนี้

ยืนยันว่าถึงประเทศลาวแล้ว

พระธาตุหลวงเวียงจันทน์สีทองอร่าม สุกใสสะท้อนกับแสงแดดยามบ่ายเจิดจรัส และงดงาม

ด้านหน้าของพระธาตุหลวงเป็นลานกว้าง มองพระธาตุผ่านซุ้มประตู ก็สวยไปอีกแบบ

แต่ต้องขอบอกเดินกลางลานกว้าง ๆ แบบนี้ ขณะอุณหภูมิเฉียด 40 องศาบรรยายไม่ถูกจริงๆ

ประตูชัย  สัญลักษณ์ของชัยชนะและอธิปไตยของลาว

ถึงแล้ววังเวียง เมืองเล็ก ๆ สงบ น่ารัก  

สะพานสีส้มสดนี้พาดข้ามลำน้ำซองจัดให้เป็นสัญลักษณ์ของวังเวียงทีเดียว

 ลำน้ำซอง   มองจากสะพานสีส้ม

ตกกลางคืน  เดินเล่น เย็น ๆ ใจ ที่ตลาดวังเวียง  

โอ้แม่เจ้า... ฝรั่งมากมายมาจากไหนกัน ออกมาเดิน นั่ง กิน ดื่ม รวมทั้งนอน ในรวงร้านเต็มไปหมด สอบถามไกด์สาวของเราได้ความว่ากลางวันพวกเขานิยมกิจกรรมกลางแจ้งอาทิ ล่องแก่ง กลางคืนก็มาสถิตย์ตามเกสต์เฮ้าส์   อ้อ... เป็นเช่นนี้เอง แต่ที่ของดังของวังเวียงยามค่ำคืน  มิใช่เหล่าฝรั่งเพียงอย่างเดียว มีอีกอย่าง ก็ตามภาพไง 'โรตี' มีไส้หลากหลายให้เลือกชิม สั่งไปหนึ่งชิ้นไส้กล้วยหอม ราดด้วยนมข้นหวาน  อืมม..ก็ดีเหมือนกัน

ยามเช้าที่วังเวียงผู้คนหายไปไหนกันหมด สงบเงียบดีจริง ทั้งที่เมื่อวานร้อนจนแทบลมจับ

 แต่ตอนเช้าอากาศเย็นสบายสดชื่นมาก ๆ

จุดที่สวยที่สุดในย่านนี้  ภูเขาหินสลับซับซ้อนเป็นฉากหลัง บ้างมาเดี่ยว บ้างมาคู่ บ้างมาเป็นคณะ

แต่ยามถ่ายรูป อยู่รวมกันทั้งหมด

จากนั้นมุ่งหน้าต่อไปยัง หลวงพระบาง ...